جانب داری از اهل خدا

معصیت که می کنی دلت تیره می شود. تیرگی ها که کم کم جمع می شود دیگر رنگ و بوی خدا را نمی بینی.

به قول استاد:" همین می شود که نمازهایمان حالی ندارد." همین می شود که حالمان اینگونه می شود."

امروز را که سکوت اختیار کردم. دیدم چقدر از حرف های دوستان، قضاوت ناصحیح و غیبت است.  همین می شود که درک نمی کنیم چون علی(علیه السلام) سر صلاة را...

یک شب جشن می شود. نمی دانم مگر خبری شده است که قیدها را رها می کنیم.

حال دلم خوب نیست. چون حال دل را خراب کرده ام. به حافظ سری می زنم و می گوید:

هر آنکه جانب اخل خدا نگه دارد   خدایش در همه حال از بلا نگه دارد

و چقدر بلاسرم نازل شده به خاطر جانبداری نکردن از اهل خدا، از مؤمنین گرفته تا امام عصرم که امروز و این جمعه هم گذشت و خبری از عطر جانبخش علوی اش نشد.

خدایا! آنی و کمتر از آنی رهایم نکن. مرا در این حال خراب و پریشانم رها مکن. دارم دیوانه می شوم از دست این نفس اماره...

با بال هایم چنان کردم که در آتش معصیت می سوزند و همین می شود که پرواز نمی کنم و پا در تعلق زمین دارم...

خدایا! مرا به صراط مستقیمت هدایت کن...