مونس
دوشنبه, ۱ ارديبهشت ۱۳۹۳، ۰۷:۰۶
دارم از دوری تو می میرم مولا
کجایی؟
عجب دنیا دیوانه شده است؟ آدم ها کجا می روند؟
هیچ چیز آرامم نمی کند، عجب به این معادلات و درس ها که نمی فهمم چه می گویند. کجا آنها طعم خدا می دهد؟
لابلای برگهای سبز جوان روییده شده، و از رنگشان می توان فهمید خدا هست.
خدایا! در آغوشم بگیر سخت محتاج نوازشت هستم.
خدایا!
تازه می فهمم چرا "یا انیس من لا انیس له" هستی..
چه قدر روزهای این سالهای دنیا بی شما نفس گیر شده آقا
چه قدر هوای دلم در این شب های دنیا تاریک و غمناک شده آقا
چه قدر مردمان این دنیا بی شما غیر قابل تحمل شده اند آقا
چه قدر نمازهایم،چه قدر اذانهایم،چه قدر چه قدر چه قدر اگر همه چه قدر ها را جمع کنم به این میرسم که آقا ما به وجودتان محتاجیم و چه قدر این جا بی شما بی معنی است آقا
زود بیا تا همه چه قدر ها بروند پی کارشان