زبورِ دل

زبورِ دل

اندر معنای زبور: نوشته یا کتابی را زبور گویند.
اما زبور دل!
هر دلی را زبوری است در این عالم، کاش زبوری ناب بنویسیم بهر دل خود

بایگانی
آخرین مطالب
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر
آخرین نظرات
  • ۹ فروردين ۰۰، ۲۳:۳۵ - محسن رحمانی
    چه زیبا .

هرگاه دیدی خدای سبحان پیاپی بر تو بلا نازل می کند بدان که تو را (از خواب غفلت) بیدار کرده است

و چون دیدی خدای سبحان، با آنکه گناه می کنی، پیاپی به تو نعمت می دهد، بدان که این تدریجاً به سوی هلاکت بردن توست.

امیرالمومنین علی(علیه السلام)


منبع: میزان الحکمه، ج 2، ص 576


یکنواخت رفتن در مسیر زندگی یعنی رکود؛ باید از نقطه های عطف گذشت، باید از نقطه ی تحول عبور کرد تا معنای رشد را فهمید.
باید از وجودمان مشتق ها بگیریم و از تعلق هایی بکاهیم، آنگاه در صفحه دل، رخدادها را بنگاریم تا یادمان نرود روزگار دل را چگونه سپری کردیم.
زبور دل، می خواهد واژه های دلی را بنگارد که مادام در تلاطم طوفان روزگار است.