در قفس را بگشا

چند ساعت دیگر که بیست و نهم می رسد! منم و شروع یک مبدا جدید از بیست و سه سالگی....

عمری به خطا رفته ام، نمی دانم تولد چیست که برخی برایش جشن میگیرند، مگر نه است دنیا قفس است، انسان برای اسیر شدن در قفس جشن میگیرد؟؟؟

یا نه شاید جشن تکلیف می گیرد!

یا نه شاید...

هم خوش بینم به تو ای 29 امین روز اردی بهشت

هم دلگیرم از تو ای 29 امین روز اردی بهشت

من هر چه می کشم از تو می کشم ای 29 امین روز اردی بهشت...(1)

 

خدایا! دارم از دلتنگی مداوم روح می پوسم. این روزها و حرف هایی که در رفت و آمدند دارند گوشه نشینم می کنند..

باورت می شود، بشنوی که پاک بودن افتخار نیست؟؟!!!

این را چه بنامم این تفکر را، چه سواد مبتذلی در این دانشگاه ها عاید ما شده، که به این افکار رسیده اند!

خدایا! بیا و فردا در همین 29امین روز در قفس را باز کن، دلم هوای پرواز دارد...

بیا و فردا در همین 29امین روز در قفس را باز کن، دلم هوای پرواز دارد...

 

 (1) برداشت شده از شعری

ماه پی سازی دل

دارد از راه می رسد ماه بنده پروری!

ماه عبد شدن!

ماه مطیع شدن!

ماه اینکه ببین بنده ی من! هر چه من می خواهم، همان می شود، این را قبول کن اما تو خوب عمل کن!

دارد از راه می رسد، دلم را به تو می سپارم خدا، تعلق هایش را حذف کن، یک اتصالی بین من و خودت برقرار کن، نگذار سست دوباره بنای دوستی ام با تو را بسازم.

این رجب می خواهم بنا را محکم با سرپرستی  خودت بسازم، چون تنها تو " رب" هستی

کاش، من هم جز پاسخ دهندگان أین الرجبیون باشم؟

مونس

دارم از دوری تو می میرم مولا

کجایی؟

عجب دنیا دیوانه شده است؟ آدم ها کجا می روند؟

هیچ چیز آرامم نمی کند، عجب به این معادلات و درس ها که نمی فهمم چه می گویند. کجا آنها طعم خدا می دهد؟

لابلای برگهای سبز جوان روییده شده، و از رنگشان می توان فهمید خدا هست.

خدایا! در آغوشم بگیر سخت محتاج نوازشت هستم.

خدایا!

تازه می فهمم چرا "یا انیس من لا انیس له" هستی..