زمستانی هستم در بهار

امشب دلم می خواهد تو باشی

و پا به پای واژه هایم

مثل اشک هایم بباری

دلم عجیب دلتنگ است

و من زمستانی هستم در بهار

وقتی شکوفه هایم را طوفان با خود برد...

همراهم باش

من امروز با این شهر دودی خداحافظی میکنم
شعرهای دلتنگی ام را تو بخوان
واژه های تنهایی مرا
اشک های نانوشته مرا
آغوشی که هر بار میزبان بغض های خفته ی دوستانش بود
من امروز بی خبر میروم
تو بیا و همراهم باش
....
چشمانم پی یک گمشده میگردد
و دلم آشوب است..