حرف های مانده در گلو
شنبه, ۲۵ خرداد ۱۳۹۲، ۰۶:۴۸
سلام بر همه
دلم گرفته است...
دلم از تنهایی مداومم گرفته است. حرف هایم مانده در گلو...
حرف های خوب دوست داشتن، حرف های بارانی...
این روزها یک لحظه سکوت که می کنم، بی اختیار اشک می ریزم. دلم برای مولایم تنگ تنگ شده است.
دلم پر از نامردی روزگار شده است. پر از تنهایی و جدایی از دوستان...
کاش فرصت داشتم...
خدایا! دوست دارم مرا برسانی... همین.
