میهمان بی اربابم
يكشنبه, ۸ تیر ۱۳۹۳، ۰۶:۲۴
شب اول است
میهمانم
میهمانم
ندا داده میزبانم
بر درش ایستاده
پریشانم
پریشانم
بی صاحب عصرم
قدم برمی دارم؟
قدم برمی دارم؟
سؤال دارم
کسی به استجابتش برخیزد
بی بزرگ خویش
چگونه بر سر خوان یزدانم؟
چشم کور و دلم نابینا
همه ذکرم
ادرکنا و لا تهلکنا
و ناگاه باز آمد
ماهِ إنّا أنزلنا
بگذار بشکند دلِ قلم
به خدای نون و القَلَم
به خدای نون و القَلَم
دلم لک زده برای
درس توحید و "وَلَم..."
شهر الله
باب الله
کجا بودی؟
مُردم از گفتن یا الله
خوش آمدی
بیا کنون
منعم کن از دنیا
ولی نپرس از احوال یوسف زهرا
ولی نپرس از احوال یوسف زهرا
نپرس
که شرمگینم از رسول الله
نپرس
که شرمگینم از علیً ولی الله
برایم فقط بخوان
ربنا اغفر لنا
أعمالنا
أعمالنا
أعمالنا
أعمالنا...
وگرنه من می مانم و پاسخ این کلام آل الله
"فَمَنْ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ فِی رَمَضَانَ فَفِی أَیِّ شَهْرٍ یُغْفَرُ لَه
کسى که در رمضان آمرزیده نشود، در کدام ماه آمرزیده خواھد شد؟"
*****
کاش در این رمضان لایق دیدار شویم
سحری با نظر لطف تو بیدار شویم
یا بُنَىَّ لاتَغفُل عَن قِراءَةِ القُرآنِ- إذا أصبحت، و إذا أمسیت- فَاِنَّ القُرآنَ یُحیِى القَلبَ المیت وَ یَنهى عَنِ الفَحشاءِ و َالمُنکَرِ ؛
فرزندم از خواندن قرآن غافل مباش، زیرا که قرآن دل مرده را زنده مى کند و از فحشاء و زشتى باز مى دارد.
البرهان فی تفسیر القرآن ج1 ،ص19