جمعه, ۱۰ بهمن ۱۳۹۳، ۱۱:۲۲
این روزها
نگاه کردن به غذا شده عادتم
و تو هم
اینقدر نحیف بودنم را
نشانه نگیر
تو چه میدانی
وقتی غم میهمان من است
بغض مانده در گلو
قوت غالب من است
+پانوشت: دوستم ناهار امروزم اشک های پنهانی ام بود، آن پلوها فقط برای من تماشایی است.
-
۲
۰
- ۹۳/۱۱/۱۰
اگر یک شب تو خود مهمان من باشی چه خواهد شد ؟