باران دل ابر

خبـر خیر ِتو از نقل رفیقان سخت است

                    حفظ ِحالات من و طعنه ی آنان سخت است

لحظه ی بغض نشد حفظ کنم چشمم را

                     در دل ابر نگهداری باران سخت است

کشتی ِ کوچک من هر چه که محکم باشد

                     جَستن از عرصه ی هول آور طوفان سخت است

ســاده عاشق شده ام ساده تر از آن رسوا

                     شهره ی شهر شدن با تو چه آسان سخت است

ای که از کوچه ی ما می گذری ، معشوقه!

                     بی محلی سر این کوچه دوچندان سخت است

زیر باران که به من زل بزنی خواهی دید

                     فن تشخیص نم از چهره ی گریان سخت است

پا نوشت:

+شاعر : کاظم بهمنی

+دارد دلم از باریدن می میرد