سنگ را بزن به شیشه پنجره

سنگ را بزن به شیشه پنجره
بگذار هوای لبخند آمیخته به نگاهت
اتاقم را پر کند
نفس نفس بدوی سمت خانه
از سلامت کسی که در اتاق است مطمئن شوی

شاید امشب دلم یک سوال ساده ی
"خوبی؟" می خواهد
همان سوالی که با خیال آسوده به پرسشگرش
می توانی در جواب بگویی، نه!
نه اینکه بگویی، ممنون

***
تازه کن هوای آسمان را با باران حضورت
این مهر دارد به پایان می رسد
پاییز باران را کم دارد
دلتنگی اش دارد می گیرد نفس را
آسمان ببار بر دل های تشنه ما...

+پ.ن. کمی دوست دارم امشب بنویسم برای دل ناآرامم...