زبورِ دل

زبورِ دل

اندر معنای زبور: نوشته یا کتابی را زبور گویند.
اما زبور دل!
هر دلی را زبوری است در این عالم، کاش زبوری ناب بنویسیم بهر دل خود

بایگانی
آخرین مطالب
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر
آخرین نظرات
  • ۹ فروردين ۰۰، ۲۳:۳۵ - محسن رحمانی
    چه زیبا .

خدایا مرا بگیر از دنیا

پنجشنبه, ۱۹ ارديبهشت ۱۳۹۲، ۰۷:۳۸
مولای من!

دلیل نیامدنت را امشب فهمیدم. من پر ادعا وقتی دل می شکنم و نابجا سخن می گویم. به چه کار تو می آیم؟؟ جز اینکه خون به دل تو می کنم.

امشب با تمام وجود تصمیم گرفتم. برای همیشه ساکت شوم. نه سخنی بگویم و نه قضاوتی کنم.

استاد گفت: همین قضاوت هاست که جهنم را از وجود ما پر می کند.

خدایا!

کاش می مُردم و امشب این تندی را نمی کردم. 

کاش نبودم در این لحظه ها!


خدایا!

مرا بگیر از دنیا بیش از اینکه دلیل رنجش گردم...

خودم را نمی بخشم. اشک امان از من گرفته است. خدای من کجایی؟؟؟؟بدجور زمین خوردم به خاطر نفسم و تندی ام....

خدایا! دریاب دل مرا ای محبوب من!

خدایا! کاش مرا خلق نمی کردی...

کاش مرا خلق نمی کردی..

  • زبور دل

نظرات  (۲)

خداوند جوان توبه کننده را دوست دارد...
یاعلی

پاسخ:
پاسخ: وبه راستی کاش خداوند توبه ام را بپذیرد. کاش..
مومنین در پس اقتدار خود دلی نازک دارند.
و اشک همان نعمت الهی است که اگر نبود بدانیم که سنگ شده ایم.
گریه تجلی آن.....
آقا سیدمرتضی...

پاسخ:
پاسخ:
خیلی دوست داشتم کنارم بودی رفیق

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی